Op woensdag 15 oktober 2025 was het Cultuurcentrum Scharpoord het decor van een bijzondere en hartverwarmende gebeurtenis. In de sfeervolle schouwburg stroomden tientallen belangstellenden binnen om op het grote scherm een boeiende nieuwe filmvoorstelling van De Dag van Toen bij te wonen. Deze inmiddels vertrouwde reeks, die zich toelegt op het vastleggen van persoonlijke verhalen en lokale geschiedenis, wist ook deze keer het publiek volledig in zijn greep te krijgen.
De voorstelling stond in het teken van authentieke levensverhalen en tijdbeelden die door negen bijzondere persoonlijkheden met hun gemeente werden gedeeld. Gedurende de hele voorstelling hing er een sfeer van herkenning, verwondering en waardering in de zaal. Het publiek genoot zichtbaar van de rijk geschakeerde verhalen die een fascinerende blik boden op verschillende aspecten van het lokale leven, variërend van de donkere dagen van de Tweede Wereldoorlog tot de bruisende energie van de naoorlogse wederopbouw en de culturele bloei van de daaropvolgende decennia.
De Vertellers en Hun Verhalen
De sterkte van deze filmvoorstelling lag ongetwijfeld in de diversiteit en authenticiteit van de getuigen die aan het woord kwamen. Elk van hen bracht een uniek perspectief en een rijk scala aan ervaringen mee:
Thierry Coppieters ’t Wallant, verzetsstrijder uit de Tweede Wereldoorlog, nam de kijkers mee naar de gevaarlijke en moeizame jaren van de bezetting. Zijn verhalen over moed, verzet en solidariteit in barre tijden maakten diepe indruk en riepen de historische realiteit op waarmee zijn generatie werd geconfronteerd.
Dirk Corthier deelde zijn veelzijdige levenspad dat hem van slager en charcutier naar projectontwikkelaar en uiteindelijk tot galerist en kunstliefhebber voerde. Zijn anekdotes boden een kijkje in de economische en culturele transformatie van de regio, doorspekt met persoonlijke wendingen en carrièreswitches die typerend zijn voor ondernemende geesten.
Michel Desmidt, eveneens actief in de vastgoedsector als projectontwikkelaar, vulde dit beeld aan met zijn eigen inzichten en ervaringen over de ruimtelijke ontwikkeling en de veranderende skyline van de streek.
Aline Slegers vertelde over haar leven als verzorgster en haar jarenlange inzet als bestuurslid van talrijke verenigingen. Haar verhaal was er een van toewijding aan de gemeenschap en van het belang van sociale samenhang en vrijwilligerswerk.
Pierre Vande Langerijt combineerde zijn carrière als kelner met zijn passie voor het langeafstandslopen. Zijn grappige verhalen over de horeca, de ontmoetingen met klanten en zijn sportieve prestaties zorgden voor luchtige en herkenbare momenten.
Arnold Vandesompele, priester op rust, reflecteerde op zijn lange loopbaan in het geestelijk ambt en de veranderingen die hij in kerk en maatschappij heeft meegemaakt. Zijn inzichten boden een spirituele en maatschappelijke dimensie aan de voorstelling.
Hubert Verhaeghe nam vanuit zijn perspectief als architect het publiek mee langs de architecturale evolutie van de gemeente, met verhalen over bouwprojecten, stedenbouwkundige visies en de esthetische keuzes die het straatbeeld hebben bepaald.
Patrick Verhulst zorgde voor verhalen met een vleugje glamour door zijn ervaringen als croupier in het Casino van Knokke te delen. Zijn anekdotes over het nachtleven, de rijke bezoekers en de sfeer achter de roulettetafels gaven een intrigerend inkijkje in een wereld van luxe en spanning.
Ten slotte bracht Francine Verwee, ex-verzorgster en toneelspeelster bij het befaamde KTKH (Koninklijke Toneelkring), haar liefde voor de podiumkunsten en zorg tot leven. Haar verhalen over toneelproducties, memorabele optredens en het verenigingsleven gaven een kleurrijke inkijk in het culturele weefsel van de gemeenschap.
Een Film om te Koesteren
De samenstelling van deze filmvoorstelling weerspiegelde de rijkdom aan levenservaringen die in elke gemeenschap te vinden is. Van oorlogsverhalen tot kunst, van sport tot spiritualiteit, van horeca tot theater – het geheel vormde een caleidoscopisch portret van lokaal leven door de decennia heen.
De toeschouwers verlieten de schouwburg met een glimlach op het gezicht, ontroerd door de authenticiteit en geraakt door de humor en menselijkheid die uit elk verhaal sprak. De Dag van Toen bewees opnieuw waarom het bewaren en delen van persoonlijke verhalen zo waardevol is: het verbindt generaties, bewaart collectief geheugen en viert de veelkleurigheid van gewone levens die samen buitengewone verhalen vormen.
Na de première van deze gloednieuwe ‘De Dag van Toen’ -reeks versie 2025 in de schouwburg van het Cultuurcentrum Scharpoord is deze hier nu ook integraal te bekijken:
